07-02-2011

Vandaag ben ik erachter gekomen dat ik een jaar geleden het verkeerde telefoonabonnement heb afgesloten. Ook ongeveer een jaar geleden kwam ik er al achter dat ik de verkeerde telefoon had aangeschaft. Het is de samsung star, een touchescreen en daar blijk ik niet mee om te kunnen gaan. Het is voor mij onmogelijk om tegelijkertijd te lopen en sms berichten te versturen. Nou ben ik sowieso niet heel sterk in multitasken maar een touchescreen maakt dit helemaal onmogelijk. Het zal helemaal aan mij liggen maar ik kan na een jaar nog steeds niet even snel smsen als ik met mijn "normale" telefoon wel kon. Maargoed het abonnement dus, ik betaal veel te veel voor veel te weinig. Om eerlijk te zijn heb ik al jarenlange ervaring met het kopen van verkeerde telefoons bij te dure maatschapijen. Mijn eerste telefoon kocht ik omdat het nummer dat er bij was zo leuk was. Ja, ik heb het hier inderdaad gewoon over het 06-nummer. De verkoopster had waarschijnlijk door dat ik een 12 jarige was zonder enige kennis van mobiele telefoons dus raadde ze me aan een telefoon met een gemakkelijk nummer te kopen: dan zou ik het nummer niet vergeten! De telefoon kon alleen bellen en smsen, wat ik overigens nog steeds de belangrijkste eigenschappen aan een telefoon vind, en er zat een enorme antenne op.
Telefoon nummer twee was er een met een camera, daar was ik trots op. Deze telefoon kon behalve bellen en smsen ook foto's maken en ik kon dus mms'jes versturen. Hiervoor had ik nog nooit van het begrip mms gehoord, het was een hele openbaring. Ik kwam er vrij snel achter dat mmsen een stuk doorder is dan smsen en ik gebruikte alleen nog de bel en sms functie. Foto's uploaden naar de pc is me in de periode dat ik deze telefoon had nooit gelukt, iets dat waarschijnlijk ook meer zegt over mij dan over de mogelijkheden van de telefoon.
Toen deze mobiel na twee jaar kapot ging, ze leven bij mij op de een of andere manier nog redelijk lang, ging ik opnieuw naar de telefoonwinkel. Wat er toen gebeurde zal voor velen geen verrassing zijn: ik zag een roze telefoon. Ik twijfelde en belde daarom mijn moeder. Zei sprak de legendarische woorden: "Als je toch genoeg geld hebt zou ik het maar gewoon doen, zeker als hij roze is". En dus kocht ik mijn eerste roze telefoon. Ook deze telefoon kon foto's maken maar het is me ook bij deze telefoon nooit gelukt ze van mijn mobiel te verplaatsen naar de computer. Zowel deze als de vorige telefoon zijn overleden aan een plotselinge hartaanval vermoed ik. Opeens begonnen zij te schokken en voor ik het wist was het te laat en had ik weer een overleden telefoon in mijn handen.
Dat waren nog eens mooie tijden... Ik had altijd prepaid toestellen gehad en gaf per maand hooguit 20 euro uit aan prepaid kaarten. Deze kocht ik nog in de Albertheijn en als het tegoed op was dan was het ook echt op. Nadat mijn roze telefoon kapot ging was ik toch wel toe aan een abonnement. Een hele stap voor mij waar mijn vader me al jaren voor had proberen te behoeden. Hij dacht dat wanneer ik een abonnement zou nemen ik mijn belminuten niet in de hand zou kunnen houden en daardoor buiten mijn bundel zou bellen, wat veel duurder is. Hij had gelijk. Mijn telefoonrekening was vorige maand 85 euro. Ik verdenk Vodafone van het aansmeren van te duren abonnementen, die hoge rekening ligt natuurlijk niet aan mij. Wat me wel opvalt als ik naar de telefoons kijk die ik tot nu toe heb gehad is dat mijn telefoon steeds groter wordt. Er zit dan wel geen antenne meer op maar het beeldscherm is steeds groter geworden. Ik vraaf me af of we over tien jaar allemaal met een telefoon ter grote van een ipad rondlopen... Lijkt me toch onhandig .

Wat me in totaal vijf jaar en 3 telefoons heeft gekost om te leren is me nu toch gelukt: ik kan foto's vanaf mijn telefoon naar mijn laptop uploaden.


Foto gemaakt met mobiele telefoon